Najwęższa madrycka kamienica

Bardziej prawdopodobne jest, że pierwsi w znalezieniu tego domu będą miłośnicy hiszpańskiej literatury. Na fasadzie kamienicy tej wisi bowiem tablica informująca, iż w domu tym żył Pedro Calderón de la Barca.  

Najwęższą stołeczną kamienicę łatwo przegapić. Niewielu turystów ją zauważa, chociaż ich rzesze przechodzą tuż obok niej w drodze między najstarszym madryckim mostem a najstarszą restauracją świata. Wznosi się ona przy Calle Mayor 61, przy ulicy wiodącej ku pałacowi królewskiemu, nieopodal dawnego ratusza miejskiego na Plaza de la Villa. Ta czteropiętrowa kamienica ma szerokość niespełna pięciu metrów. Miano najwęższej kamienicy Madrytu otrzymała wtórnie, gdy ofiarą modernizacji miejskiej zabudowy padły inne, niegdyś pretendujące do tego miana domy, w tym stojący do roku 1851 przy ulicy św. Anny “Dom o Pięciu Dachówkach”. Nie dzięki swej skromnej szerokości ocalała wielowiekowa kamienicy przy Calle Mayor 61. W drugiej połowie wieku XVII mieszkał w niej Pedro Calderón de la Barca. Osoba sławnego dramatopisarza okresu baroku sprawiła, że wąziutki budynek o jednej okiennej osi nabrał na tyle historycznego znaczenia, by w roku 1859 rajcy miejscy uznali za właściwe i słuszne wydanie nakazu natychmiastowego wstrzymania, będących już w toku, prac nad wyburzeniem starej kamienicy. 

Wmurowana w fasadę budynku przy Calle Mayor 61

w roku 1859 tablica pamiątkowa głosi:

“Tu żył i umarł don Pedro Calderón de la Barca”